Je wilt iets demonstreren aan een aantal mensen wat je al ontelbare keren hebt gedaan. Maar al die ontelbare keren was je alleen. Nu staan er mensen naast je vol verwachting en echt geïnteresseerd toe te kijken hoe je dat gaat doen. Je wordt ineens heel zenuwachtig en stuntelig. Deze keer wil je het echt in één keer goed doen.
En het lukt niet. Of het gaat helemaal mis. Je publiek is licht teleurgesteld maar vindt het vooral zo jammer voor jou dat je het niet hebt kunnen laten zien.
Herken je dit? Mij overkomt het in ieder geval wel eens. Lees verder Veel bekijks
Quote
Ga niet waar de weg je leidt, maar ga waar geen pad is en laat je eigen spoor achter.
Ralph Waldo Emerson
Petra in beweging
“Jij hebt vast hele sterke armen!” Ik ben bijna weer bij het beginpunt van mijn ochtendwandeling langs het water. “Ja, dat klopt. Maar dat wil ook wel als je al 29 jaar in een stoel zit.” antwoord ik een beetje buiten adem.
Het laatste stukje gaat licht heuvel-op en ik heb er al een goed rondje opzitten. Vlak achter me lopen een man en vrouw die aan hun sportkleding te zien ook een sportieve ochtend hebben. “Dan kan dat inderdaad haast niet anders.” antwoord de man. We praten nog wat verder over het prachtige uitzicht, ik vertel hoe mooi het wonen is hier en we wensen elkaar een fijne dag toe. Wanneer ik thuis op mijn Fitbit kijk, zie ik dat ik al een groot deel van mijn ‘stappendoel’ heb behaald. Mooie start van de dag!
Lees verder Petra in beweging
Houvast
In mijn badkamer staat een aankleedtafel waarop ik mijn dagelijkse verzorging doe en liggend mijn broek aan kan trekken. Daarbij heb ik aan de muur een handvat waaraan ik mezelf kan optrekken om weer rechtop te kunnen gaan zitten.
Die tafel kan ik niet oppakken en meenemen en het handvat zit muurvast. Dus bij anderen thuis en tijdens vakanties kleed ik mij aan op bed. Het kost iets meer moeite en tijd maar ik kan me op die manier dan ook zelf redden.
Maar deze zomervakantie ging dat net even anders dan gedacht…
Eigenlijk wel
Een paar weken voor mijn zomervakantie ga ik altijd door mijn kledingkast om te zien wat ik nog nodig heb. Gewapend met een ‘to shop’ lijst ga ik het weekend daarna dan met mijn moeder de stad in. Het is inmiddels een jaarlijkse traditie en dus gaan we ook voor deze zomervakantie een middagje shoppen. We zijn al een tijd niet in de stad geweest en het valt ons op dat er een aantal nieuwe winkels zijn bijgekomen. We gaan één van de nieuwe winkels binnen en ik zie direct dat de vrouwenkleding niet op de begane grond is, maar beneden. “Hebben jullie een lift?” vraag ik. “Nee, helaas niet” zegt één van de verkoopsters. “Eigenlijk zouden alle winkels nu toegankelijk moeten zijn…”
Duwtje in de rug
Bij de supermarkt sta ik voor de draaideur te wachten tot ik naar binnen kan. Net als ik mijn handen aan mijn hoepels wil zetten om naar binnen te rijden, vlieg ik naar voren en zoef door de draaideur. “Hé!” roep ik verbaast. Ik haal mijn handen net op tijd van de hoepels en laat ze langs mijn wielen hangen tot ik aan de andere kant van de draaideur ben. Mijn hart bonst nog in mijn keel wanneer ik verder de winkel binnenrijd. “Ik wilde je alleen maar even over de drempel helpen, hoor!” zegt een mannenstem beledigd achter me. Ik reageer niet. Lees verder Duwtje in de rug
Dansplezier
Mijn favoriete nummer om de Tango op te dansen. Advies: Volumeknop flink openzetten!!
Koninklijke Bubbel
Het is vrijdag 27 april, Koningsdag. Vriendin M. en ik zitten vooraan in de Martinikerk in Groningen. Links van mij, een paar stoelen verder zitten de Koning en Koningin aandachtig te kijken naar de bijdrage van dansgezelschap Club Guy & Roni. Ze worden begeleid door het Noord Nederlands Orkest. De dansers gaan even later van het podium af en het orkest begint opnieuw te spelen. Meteen herken ik het; mijn favoriete nummer om de Tango op te dansen! Ik kijk naar M. en ook zij herkent de muziek. Stil blijven zitten kunnen we eigenlijk niet. Maar onaangekondigd de vloer op gaan kan écht niet! Toch? Na nog een blik naar elkaar gaan we zo onopvallend mogelijk in de goede positie staan. ‘…5,6,7,8’, tel ik in mijn hoofd. NU! En weg zijn we. Een paar tellen dansen we alleen voor in de kerk. In mijn ooghoek zie ik de Koning en Koningin opstaan en ook zij beginnen te dansen! Na hen gaat het snel en is de kerk gevuld met Tango-dansende mensen. De rest van het nummer kan ik mijn gezicht niet meer in de serieuze Tango-plooi houden. Wat is dit mooi! Lees verder Koninklijke Bubbel
Dierenvriendin?
Stel je voor; een buggy met daarin een krijsende peuter, een meisje met donkerblonde krulletjes. Een bruin paard snuffelt nieuwsgierig aan de buggy en de peuter. Misschien is het niet één paard, maar twee. En is de kleur van het paard of de paarden wit en niet bruin. Het meisje heeft zeker donkerblonde krulletjes. En krijst niet van plezier; ze is echt niet blij met dat snuffelende paard (of paarden dus) bij haar buggy! Dat meisje, dat ben ik. Lees verder Dierenvriendin?